Gazze, uzun yıllardır süren çatışmalar ve kısıtlamalar nedeniyle derin bir insani krizin pençesinde. Ancak son günlerde yaşanan kıtlık durumu, savaşın yarattığı yıkımın yanı sıra, bölgedeki en savunmasız kesimlerin durumunu daha da ağırlaştırdı. Bu kriz, ailelerin temel gıda maddelerine erişimini dahi imkansız hale getirirken, özellikle çocuklar ve yaşlılar gibi savunmasız gruplar açlık tehlikesi ile karşı karşıya kalıyor.
Kıtlığın temel nedenleri arasında, uzun yıllar süren ekonomik blokaj, sık sık yaşanan savaşlar ve insani yardımların azalması yer alıyor. Gazze, dışarıya açılan kapılarındaki kısıtlamalar nedeniyle gıda maddeleri, ilaç ve diğer temel ihtiyaçlar açısından büyük ölçüde yalnız kalmış durumda. Yerel üretimin de bu kısıtlamalar nedeniyle düştüğü gözlemleniyor. Tarım alanlarının zarar görmesi, birçok aile için kendi gıda ihtiyaçlarını karşılama imkânını da ortadan kaldırmış durumda.
Birleşmiş Milletler verilerine göre, Gazze’deki nüfusun üçte birinden fazlası gıda güvenliği konusunda kriz yaşarken, çocukların yetersiz beslenme oranı ise alarm verici seviyelere ulaştı. Ailelerin birçoğu, temel ihtiyaçlarını karşılamak için borç almakta ya da toplumsal dayanışma adına yardımlaşma çabaları içerisine girmektedir. Bunun yanı sıra, kıtlık sadece gıda güvenliği ile sınırlı kalmayıp, insan sağlığı üzerinde de uzun vadeli olumsuz etkilere yol açmaktadır.
Gazze’de kıtlık krizinin en ağır yükü çocuklar ve yaşlıların omuzlarında. 5 yaşından küçük çocuklar arasında yetersiz beslenme oranı, özellikle gelişme çağındaki bireyler için tehlike arz etmekte. Yetersiz beslenme, sadece fiziksel sağlığı değil, aynı zamanda zihinsel gelişimi de olumsuz yönde etkileyerek, gelecekteki nesillerin eğitim ve sosyal hayatta yer alabilme potansiyelini tehdit etmektedir. Her gün iş gücüne katılma potansiyeli olan çocuklar, ciddi sağlık sorunları ile karşılaşmakta ve bu durum, böylesi bir travmatik ortamda büyümek zorunda kalan bireyler için çok daha büyük bir tehdit oluşturmaktadır.
Yaşlı kesim ise, zayıf sağlık durumları ve hareket kabiliyetsizlikleri nedeniyle duruma daha da savunmasız hale geliyor. Yaşlılar, kıtlıktan en fazla etkilenen gruplar arasında yer alırken, onlara yönelik özel yardım programlarının ve insani destek mekanizmalarının da giderek azalması dikkat çekiyor. Aileler, genellikle kaynakları sınırlı olduğu için, yaşlı bireylerin beslenmesi ve ilaç ihtiyaçları konusunda yetersiz kalabiliyor. Bu durum, yaşlı bireylerin yaşam kalitesini düşürmekle kalmayıp, onların sağlığını da tehdit eden bir unsur haline geliyor.
Gazze’de dilenme, yiyecek toplama veya barınma arayışı içine giren, gıda ve su için mücadele eden mülteci grupları, yaşanan bu insani dramın en açık örneklerini sergiliyor. Kadınlar genellikle ailelerinin temel geçim kaynaklarını sağlamakla yükümlü olduğu için, toplumda derin bir boşluk hissedilmektedir. Bu da, kadınların ekonomik bağımsızlıklarını kaybetmesine ve onların sosyal statülerinin zayıflamasına neden olmaktadır.
Uluslararası kuruluşların ve sivil toplum örgütlerinin yaptığı yardımlar, Gazze’deki kıtlık koşulları göz önüne alındığında yetersiz kalıyor. Özellikle, bölgeye ulaştırılan gıda ve ilaç yardımlarının, daha iyi bir şekilde dağıtılması ve daha geniş kitlelere ulaşabilmesi adına, uluslararası toplumun ve bağlı kurumların aktif bir şekilde rol alması gerekiyor. Çatışmaların sona ermesi ve insani yardımların artırılması için uluslararası baskının artması, bu konuda atılacak en önemli adımlardan bir tanesi olacaktır.
Sonuç olarak, Gazze’deki açlık ve kıtlık durumu, sadece bir bölgenin değil, insanlığın genel bir sorunu haline gelmiş bulunmaktadır. Herkesin bu durumu sahiplenmesi ve çözüm yolları araması gerekmekte. Aksi takdirde, Gazze’nin çocukları ve yaşlıları, açlık ve yetersiz beslenmenin pençesinde, umutsuzca yardım beklerken yaşamaya devam edecek.
